|
|
Zgłaszający
|
Maciej Orzechowski
|
|
Adresat
|
minister finansów
|
|
Data wpływu interpelacji
|
09-12-2012
|
|
Data ogłoszenia interpelacji
|
04-01-2013 (posiedzenie nr 31)
|
|
Odpowiadający
|
Maciej Grabowski - podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów
|
|
Data wpływu odpowiedzi na interpelację
|
09-01-2013
|
|
Data ogłoszenia odpowiedzi na interpelację
|
24-01-2013 (posiedzenie nr 32)
|
Szanowny Panie Ministrze! Na podstawie rozporządzenia ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towaru i usług, dane, które powinny się znaleźć na fakturze, to m.in. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone oraz adresy sprzedawcy i nabywcy.
Podstawą prowadzonej działalności gospodarczej są informacje zawarte w formularzu CEIDG-1. Uwzględnia się tu adres miejsca zamieszkania i zameldowania wnioskodawcy, adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adres do doręczeń, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej czy adres dodatkowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Rozgranicza się również kompetencje naczelnika urzędu skarbowego - na tego właściwego do spraw ewidencji podatników, jak i tego w zakresie spraw podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek ten stanowi jednocześnie zgłoszenie do ZUS/KRUS, GUS oraz naczelnika urzędu skarbowego. Z kolei dla potrzeb zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług osoba fizyczna operuje wyłącznie swoim adresem zamieszkania.
Zgodnie z interpretacją dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 listopada 2010 r. (nr IBPP1/443-795/10/BM) na fakturach sprzedażowych i zakupowych powinien widnieć adres zamieszkania, a nie prowadzenia działalności. Podobnie w swojej interpretacji (IPPP2/443-387/12-2/RR) z 12 lipca 2012 r. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż faktury VAT, w których widnieje nazwa skrócona przedsiębiorcy, adres miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz numer identyfikacji podatkowej (bez wskazania imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania), wprawdzie nie zawierają błędów, które nie pozwalałyby na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych, ale też nie spełniają wymogów określonych przepisami prawa.
Zatem, jak zauważa „Dziennik Gazeta Prawna”, mimo braku precyzyjnego określenia nakazu posługiwania się na fakturach którymkolwiek ze zgłoszonych w CEIDG-1 adresów, w niektórych urzędach skarbowych panuje przekonanie o obowiązku sygnowania dokumentów adresem miejsca zamieszkania podatnika, nie zaś adresem siedziby firmy, prowadzenia działalności gospodarczej.
W związku z zaistniałą sytuacją zwracam się do Pana Ministra z pytaniami:
1. Jakie dane należy umieszczać na fakturze VAT? Adres zamieszkania lub zameldowania przedsiębiorcy czy prowadzenia działalności gospodarczej?
2. Czy konieczność zamieszczania na firmowych pieczęciach, dokumentach i drukach prywatnych danych personalnych nie kłóci się z ochroną danych osobowych?
3. W jaki sposób będą możliwe rozliczenia podatkowe w następnych latach, kiedy to zniknie obowiązek meldunkowy?
Z poważaniem
Poseł Maciej Orzechowski
Warszawa, dnia 9 grudnia 2012 r.
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 12721 w sprawie poprawności danych adresowych na fakturach VAT
Szanowna Pani Marszałek! W związku z pismem z dnia 18 grudnia 2012 r., nr SPS-023-12721/12, przy którym przesłana została interpelacja z dnia 6 grudnia 2012 r. pana posła Macieja Orzechowskiego w sprawie poprawności danych adresowych na fakturach VAT, uprzejmie informuję.
Katalog danych, które powinna zawierać faktura, został określony w § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej „rozporządzeniem fakturowym”, w brzmieniu nadanym mu w § 1 pkt 2 rozporządzenia ministra finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1428).
Do obligatoryjnych danych zamieszczanych w fakturze należą m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy (§ 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia fakturowego). Podkreślenia wymaga, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 226 pkt 5 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) w brzmieniu nadanym jej dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r.
Przytoczone regulacje prawa krajowego nie precyzują, czy w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą jako adres podatnika w fakturze powinno być wskazane miejsce zamieszkania tej osoby fizycznej, czy też główne miejsce prowadzenia działalności - jeśli to główne miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innym miejscu niż miejsce zamieszkania. Posługując się jednakże wykładnią systemową i celowościową, przyjąć należy, iż adres podatnika wykazywany na fakturze musi być zgodny z adresem podanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym podatnika (NIP-7). W przypadku osób fizycznych powinien to być, co do zasady, adres zamieszkania. Jednakże w sytuacji gdy głównym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie jest miejsce jej zamieszkania, a jednocześnie to główne miejsce prowadzenia działalności zostało wskazane w zgłoszeniu dla potrzeb identyfikacji podatkowej, w fakturze może być podawany adres tego głównego miejsca prowadzenia działalności zamiast adresu miejsca zamieszkania podatnika.
Podnoszony przez pana posła fakt, że na zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R w przypadku osób fizycznych podawany jest tylko adres miejsca zamieszkania, nie oznacza, iż adresem podatnika w rozumieniu § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia fakturowego jest zawsze wyłącznie adres miejsca zamieszkania, a zatem tylko ten adres może być podawany przez podatnika na fakturze. Należy bowiem mieć na uwadze, że adres na zgłoszeniu VAT-R służy jedynie do identyfikacji podatnika w systemach informatycznych. Natomiast dane adresowe podatnika, w tym również w zakresie podatku od towarów i usług, pochodzą przede wszystkim ze zgłoszenia NIP. Zgłoszenie VAT-R ma na celu jedynie określenie statusu podatnika jako podatnika VAT i nie ma potrzeby, aby w tym zgłoszeniu były wymieniane adresy miejsc prowadzenia działalności, gdyż byłoby to wyłącznie powielanie informacji będących już w posiadaniu organu podatkowego (pochodzących z innych źródeł).
W świetle powyższych wyjaśnień podatnik będący osobą fizyczną, który w zgłoszeniu identyfikacyjnym oprócz swojego miejsca zamieszkania zamieścił również adres głównego miejsca prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, może w miejsce adresu zamieszkania w wystawianych fakturach zamieszczać adres głównego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (w przypadku gdy podatnik nie wskaże w zgłoszeniu identyfikacji podatkowej adresu głównego miejsca prowadzenia działalności, powinien podawać w fakturze adres zamieszkania). Jednocześnie nie ma przeszkód, aby w fakturze były również podawane inne miejsca prowadzenia działalności, w szczególności te, w których dokonywana jest dana dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem że nie zakłóca to czytelności faktury.
Przedstawiając powyższe, należy w związku z pytaniem pana posła wskazać, że nigdzie w przepisach dotyczących VAT, w tym określających elementy faktury VAT czy formularzach deklaracji VAT, nie został zawarty wymóg podawania adresu zameldowania, w rezultacie ewentualny brak obowiązku meldunkowego nie przeszkodzi w rozliczeniach z tytułu podatku od towarów i usług.
Odnosząc się do postawionego przez pana posła pytania, czy konieczność zamieszczania prywatnych danych personalnych na firmowych pieczęciach, dokumentach i drukach nie jest sprzeczna z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych, wskazać należy, że kwestie ochrony danych osobowych leżą w gestii generalnego inspektora ochrony danych osobowych. W mojej jednak opinii, rozpatrując przedstawiony problem w kontekście ochrony danych osobowych, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.) przetwarzanie danych jest dopuszczalne wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Na podstawie powyższego należy przyjąć, że wyrażony w przepisach rozporządzenia fakturowego obowiązek podawania w fakturach VAT określonych informacji nie prowadzi do kolizji z przepisami tej ustawy, a podawanie takich danych nie powoduje naruszenia przepisów tej ustawy. Tym bardziej że, jak wyżej wskazano, nie jest wymagane podawanie adresu zameldowania podatnika, a adres zamieszkania jest podawany wyłącznie w przypadku, gdy podatnik nie posiada ani nie podał dla celów identyfikacji podatkowej innego adresu odpowiadającego głównemu miejscu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.
Warto ponadto zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, w związku z którymi może wiązać się ujawnienie danych osobowych przedsiębiorcy, są zbieżne w tym zakresie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) dotyczącymi Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 38 ust. 1 ww. ustawy dane i informacje udostępniane przez CEIDG są jawne oraz każdy ma prawo dostępu do danych i informacji udostępnianych przez CEIDG. Stosownie natomiast do art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej CEIDG udostępnia zawarte w niej dane i informacje określone w art. 25 ust. 1 tej ustawy, z wyjątkiem numeru PESEL, daty urodzenia oraz adresu zamieszkania, o ile nie jest on taki sam jak miejsce wykonywania działalności gospodarczej.
Dodatkowo należy wskazać, że na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, która w dniu 27 grudnia 2012 r. została podpisana przez prezydenta RP i obecnie oczekuje na publikację w Dzienniku Ustaw, kwestie dotyczące fakturowania będą w sposób kompleksowy uregulowane w akcie rangi ustawowej. Wchodzące w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. przepisy ww. ustawy dotyczące fakturowania, podobnie jak obecnie obowiązujące w tym zakresie przepisy rozporządzenia fakturowego, implementują regulacje prawa unijnego, a tym samym przepisy ww. ustawy nie odbiegają w tym zakresie od aktualnych rozwiązań zawartych w rozporządzeniu fakturowym. Należy w tym miejscu podkreślić, że generalny inspektor ochrony danych osobowych, opiniując projekt ww. ustawy, nie zgłosił wątpliwości analogicznych do przedstawionych przez pana posła. Generalny inspektor ochrony danych osobowych stwierdził ponadto, że w całości popiera wszystkie merytoryczne zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług, które zostały zaproponowane w ww. projekcie, uznając je za przydatne dla rozwoju usług elektronicznych i elektronicznego fakturowania oraz prawidłowo wypełniające wymagania wynikające z prawa europejskiego przy jednoczesnym poszanowaniu ochrony prywatności uczestników obrotu.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że przytoczone przez pana posła interpretacje indywidualne zostaną poddane weryfikacji i w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowości zostaną zmienione na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Maciej Grabowski ( Wróć do listy )
|
.jpg)
